O tym, że TeX nie jest reliktem przeszłości świadczy powstawanie nowych implementacji. Po chwilowym zachłyśnięciu się narzędziami WIWISIG i ich złudną przyjaznością dla użytkownika nastąpił renesans systemu TeX. Ostatnio pojawiło się kilka nowych implementacji, a stare są wciąż uaktualniane.
Należy pamiętać, że TeX jest zawsze taki sam -- makroprocesor, interpreter tego samego języka. Różnice implementacyjne polegają na dostosowaniu programu do różnych systemów operacyjnych (głównie chodzi o system wejścia/wyjścia), różne są programy pomocnicze.
W przypadku systemu operacyjnego Unix (i wszelkich jego odmian) nie musimy się zastanawiać -- bardzo dobrą implementacją był teTeX, na bazie którego powstała dystrybucja wieloplatformowa TeX Live. W przypadku systemów MS DOS i MS Windows różnorodność jest duża, ale wiele projektów jest już nieaktualnych.
Znane są mi dwie implementacje (Scientific WorkPlace i Visual TeX firmy MicroPress)
Podstawową cechą tych produktów jest ,,zintegrowane środowisko'': edytor pracujący w trybie pseudo-WIWISIG (również wzory matematyczne), przeglądarka dokumentów w trybie dokładnym i sam TeX. Moim zdaniem tworzenie dokumentów przetwarzanych TeX-em to nie tylko profesjonalny skład, ale i pewna filozofia tworzenia dokumentów (w szczególności LaTeX, TeXinfo), polegająca na tym, że tworzymy opis struktury dokumentu; autor koncentruje się na treści, a nie na formie -- wyglądem dokumentu zajmie się TeX (na podstawie zdefiniowanych reguł). Próbę upodobnienia TeX-a do wordprocesorów WIWISIG uważam za nieporozumienie -- rezygnujemy z mnóstwa zalet TeX-a, a dokładamy szereg wad edytorów pracujących w trybie graficznym. Do niedawna produkty komercyjne charakteryzowały się lepszym dostosowaniem do środowiska Windows (przeglądarka dokumentów uwzględniająca dołączane pliki graficzne w różnych postaciach w tym postscriptowe). Obecnie można zbudować sobie środowisko pracy oparte na oprogramowaniu shareware i ,,wolnych'' implementacjach TeX-a które mają podobne własności użytkowe